Deklaracja PIT 37 jest
najpopularniejszą deklaracją podatkową składaną w typowych przypadkach, kiedy
pracownik, zleceniobiorca, emeryt czy rencista rozlicza swoje jedyne źródła
przychodów rocznych. Deklaracja dotyczy wyłącznie przychodów opodatkowanych
według skali podatkowej (obecnie 18% i 32%).
Wypełnianie
zeznania należy rozpocząć od wpisania numeru PESEL, roku, którego dotyczy
rozliczenie oraz wyboru sposobu opodatkowania. W naszym przykładzie właściwe
będzie rozliczenie indywidualne, ale do wyboru podatnikom pozostaje jeszcze
rozliczenie z małżonkiem (punkt 2), w tym także ze zmarłym w trakcie roku
(punkt 3), dla osób samotnie wychowujących dzieci (punkt 4) lub mieszkających
poza Polską.
Następnie
podatnik musi podać dane identyfikacyjne i adres zamieszkania w ostatnim dniu
roku podatkowego, czyli 31 grudnia. Jeśli rozlicza się z małżonkiem, to w
części B.2 musi również uzupełnić jego dane.
W części C
należy przenieść wszystkie kwoty, które widnieją w otrzymanym od pracodawcy PIT-11.
Jeśli źródeł przychodów było więcej, należy je dodać do siebie i sumę przenieść
w odpowiednie pola. Od dochodu można odliczyć nie tylko ulgi, ale również
opłacone w trakcie roku składki na ubezpieczenia społeczne.
Podatek
oblicza się w części E.Jeśli podatnik nie przekroczył progu podatkowego
(wynoszącego 85528 złotych), objęty będzie stawką 18 procent.
To, że
wyszła dana suma nie znaczy, że takową trzeba wpłacić do urzędu skarbowego. W części
F można dalej pomniejszać podatek, na przykład o składki na ubezpieczenia oraz
niektóre ulgi. W pozycji 116 należy wpisać kwotę podlegającą odliczeniu z
tytułu opłaconych składek zdrowotnych.
W pozycji
120 natomiast można uwzględnić ulgę na dzieci. Przykładowy podatnik ma jedno
dziecko, odliczy więc z tego tytułu 1112,04 zł od podatku. Dane dziecka musi
jednak wpisać w załączniku PIT/O do zeznania.
W pozycji
126 obliczony wcześniej podatek trzeba zaokrąglić do pełnych złotych zgodnie z
zasadami arytmetyki. W następnym polu podatnik musi podać kwotę zaliczek
pobranych przez pracodawcę w ciągu roku. Znaleźć ją można w rubryce 41 (część
C) zeznania.
W polach 128
i 129 obliczyć trzeba różnicę między tym, co podatnik powinien zapłacić, a tym,
co zapłacił w rzeczywistości.Jeżeli kwota zapłacona jest wyższa, piszemy ją w
polu 129.W polu 128 piszemy 0. Część H przyda się podatnikowi, który rozlicza
pozostałą część ulgi na dziecko, jeśli odliczenie jest wyższe od podatku.
Sekcja I
dotyczy wyłącznie niektórych podatników. Rubrykę nr 136 wypełnią osoby, które w
2016 roku uzyskały przychody od papierów wartościowych zapisanych na rachunkach
zbiorczych.
W części J
zeznania osoba uzupełniająca PIT może wskazać organizację pożytku publicznego,
której chce przekazać 1 procent swojego podatku (tego z pola 126). Kolejna
sekcja służy do podania celu szczegółowego. Można wskazać na przykład
konkretnego podopiecznego fundacji.
Blok L
zawiera informacje dotyczące liczby załączników dołączanych do zeznania.
Tak
wypełnione zeznanie wystarczy podpisać i wysłać lub zanieść do urzędu
skarbowego. Podatnik ma na to czas do 2 maja
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz